Dressuur is een Franse term die ‘training’ betekent. De meest fundamentele basis van dressuur is het ontwikkelen van het natuurlijke atletische vermogen en de prestatiebereidheid van een paard, waardoor het potentieel als rijpaard wordt gemaximaliseerd of de algehele rijdbaarheid wordt vergroot. De verwachting van dressuur is dat het paard soepel moet reageren op minimale hulpen van de ruiter, waardoor het lijkt alsof paard en ruiter moeiteloos synchroon lopen. Het paard presteert gewillig op bijna onzichtbaar gevraagde aanwijzingen. De voordelen van dressuurtraining zijn enorm voor elk paard, omdat het de natuurlijke balans, gehoorzaamheid, flexibiliteit verbetert en het mentale en fysieke zelfvertrouwen vergroot. Al deze eigenschappen zijn van toepassing op andere Engelse sporten, maar ook op verschillende western disciplines en recreatiepaarden voor zowel jong als oud.

De dressuurtrainingsschaal

De dressuurpiramide bestaat uit in totaal zes componenten:

Ritme
Ontspanning
Verbinding
impuls
rechtheid
Verzameling


Het is belangrijk om te begrijpen dat, hoewel er een bepaalde volgorde of benadering is om het dressuurpaard te ontwikkelen, al deze componenten met elkaar verbonden zijn en samenwerken tijdens zowel het trainingsproces als binnen een bepaalde prestatie.

  1. Ritme

Ritme verwijst naar de consistentie van beweging. Het wordt ook wel cadans genoemd en toont het vermogen van een paard om een ​​gecontroleerde, voorwaartse beweging met constante passen te handhaven. Het lijkt veel op muziek in die zin dat er een constant tempo is waarmee een paard reist en deze “beat” versnelt niet onverwachts, sleept of vertraagt ​​niet. Het is consequent, zoals de perfecte harmonieën en melodieën die in een nummer worden gevonden, en het toont zowel de controle van de rijder, als de voortdurende, hoewel bijna onzichtbare, communicatie tussen de twee.

  1. Ontspanning

Ontspanning in de dressuur is niet alleen een vereiste van het paard, maar ook van de ruiter. Ontspanning wordt bereikt door verbinding en vertrouwen. Het paard goed kennen, aanvoelen en de juiste hulpen geven is hierbij van belang.

  1. Verbinding

In de dressuur verwijst de term verbinding naar de relatie en communicatie tussen paard en ruiter. Je wilt dit bereiken met zo min mogelijk hulpmiddelen en ook door open te staan voor de “feedback” die het paard je geeft. Verbinding betekent niet dat je met meer teugels moet gaan rijden of er meer druk op moet zetten, alles moet in balans met elkaar samenwerken. De drie hulpmiddelen van een ruiter verwijzen naar zijn handen, zijn zit en zijn benen, omdat dit de meest cruciale middelen zijn om met een paard te communiceren.

  1. Impuls

Impulsie is een term die wordt gebruikt om het vermogen van een paard te beschrijven om zijn achterhand actief onder zijn lichaam te zetten en voorwaartse beweging te behouden, terwijl het soepel en verzameld blijft. We willen deze impuls vanuit de achterhand bereiken door het paard correct te rijden en ondersteunen, en niet door bij elke pas bij te drijven. Paarden zouden zichzelf nooit moeten voortslepen terwijl ze bewegen of trekken met de voorste helft van hun lichaam.

  1. Rechtgerichtheid

Deze discipline verwijst naar de ontwikkeling van impuls en gelijkmatigheid tussen rechts en links. Een paard moet in wezen recht bewegen om het evenwicht te bewaren, en dit verwijst niet alleen naar beweging in rechte lijnen, maar ook naar laterale en verticale beweging. Een voorwaarde voor rechtgerichtheid is souplesse, en er bestaat een veelvoud aan oefeningen die een trainer kan gebruiken om souplesse bij zijn of haar paard te bereiken.

  1. Hoe ziet een verzameld paard eruit?

Collectie wordt vaak beschouwd als het toppunt van de totale som van de dressuurcomponenten. Het wordt beschreven als wanneer het paard “aantoont dat hij door aanvullende training meer gewicht op de achterhand accepteert (verzameling), de vereiste helling opwaarts vertoont bij de gemiddelde gangen en licht in de hand is. Deze mate van complexiteit vereist dat het paard zowel fysiek als mentaal betrokken is en lichtheid en balans vertoont. Omdat het zwaartepunt naar achteren wordt verschoven, wordt de voorhand lichter, wordt de hals geheven en licht gebogen en de hele bovenlijn gestrekt. Hij zal een krachtig, voorwaarts momentum behouden, terwijl hij nog steeds een gelijkmatige gang en trapsgewijze stappen en pas behoudt. De samenwerking tussen paard en ruiter is volledig ontwikkeld, hun communicatie is naadloos en de prestaties lijken moeiteloos.

Waarom wij dressuur rijden

Wij gebruiken het paard niet voor de dressuur, maar de dressuur voor het paard. Door deze basisoefeningen bij elk paard toe te passen, afhankelijk van zijn niveau en wat het paard aan kan, zorg je dat hij jou als ruiter beter kan dragen, en daardoor ook langer met plezier kan rijden.

Categories: Uncategorized

0 Comments

Leave a Reply

Avatar placeholder

Your email address will not be published.